Geslaagd! Massage bij kanker
Toen ik nog in het Deventer Ziekenhuis werkte op de afdeling radiologie, kreeg ik als vanzelfsprekend ook te maken met mensen die te maken hadden met de ziekte kanker. Mensen die al even in een behandelingstraject zaten of deze hadden afgerond. Mensen die voor een controle foto kwamen om te kunnen zien of er uitzaaiingen waren. Of mensen die kwamen voor een (dexa) scan om te zien of de medicatie er voor had gezorgd dat er botontkalking (osteoporose) was ontstaan.
Impact
Soms was er even tijd om een gesprek aan te gaan. En dat waren dan gesprekken die veel indruk op mij maakten. De impact die het heeft om te horen dat je kanker hebt is lastig te verwoorden. Hoe dit ingrijpt in je hele leven, je hele zijn. En dan niet alleen van die persoon zelf maar zeker ook voor je naasten. Je partner, je kinderen, ouders, je collega’s ja echt iedereen die jou kent.
Angst
Ik herinner mij nog goed de angst in de ogen van die mensen. (Wat natuurlijk geheel logisch is.) Angst voor wat er nog meer komt misschien. Om maar eens een simpel voorbeeld te geven: wat denk je van al die vrouwen die een telefoontje of bezoekje krijgen van hun huisarts. Die dan komt te vertellen dat er bij de 2 jaarlijkse screening van de borstfoto’s die gemaakt zijn dat er ‘iets’ op te zien is. En dat iets is dan wel van dien aard dat er direct actie op volgt. Je moet naar het ziekenhuis om aanvullende foto’s te maken, vaak ook dan direct een echo, biopsie, een bezoek aan de mammapoli en ga zo maar door. Dit geeft al zo veel schrik en angst dat je hele leven direct op de kop staat. Hoe gaat je toekomst er uitzien? Is het een groot ‘iets’ wat gezien is op de foto’s? Is het goedaardig, kwaadaardig of is het misschien toch loos alarm? Wat een schrik en angst ! En dan is de eventuele noodzakelijke behandeling nog niet eens gestart!
Bijkomende klachten
Natuurlijk is het goed dat het zo gaat, dat er direct actie wordt ondernomen. Dat er zo snel mogelijk wordt gehandeld. Daar ben je als persoon alleen maar blij om. Voor zover dat mogelijk is in deze situatie. Maar alles wat er gebeurd voor tijdens en na de behandelingen dat is niet niks om te moeten ondergaan. Er komen veel andere klachten bij als gevolg van de behandelingen. Neem nou chemotherapie: extreme vermoeidheid wat echt anders is als moe zijn van een dag hard werken. Slecht slapen, last van je voeten en/of handen. Dit zijn nog maar een paar soort klachten waar je ineens mee te maken krijgt. Als je een operatie hebt ondergaan kan het ook zo maar zijn dat er 1 of meerdere lymfeklieren zijn verwijderd. En ook dit heeft weer gevolgen voor lymfeoedeem wat kan ontstaan. Direct maar zelfs 20 jaar na de operatie is dat risico nog aanwezig!
Om weer terug te gaan naar de gesprekken die ik wel eens had met mensen: tijdens een onderzoek, bekroop mij altijd het gevoel dat ik graag wat meer wilde doen. Op dat moment kon ik niets anders dan het onderzoek uitvoeren, en er zijn met een luisterend oor. Maar dat was eigenlijk ook maar beperkt, omdat ik natuurlijk te maken had met andere mensen die ook op hun beurt wachtten.
Ontspanning
Daarom vond ik het zo fijn om te lezen dat er een speciale training was: massage bij kanker. En dat was voor mij ook een van de redenen om deze training te gaan volgen. Om wat meer te kunnen doen voor iemand die de diagnose kanker heeft gekregen. Maar wel op een veilige en verantwoorde wijze. Niet in het ziekenhuis, maar gewoon in mijn eigen praktijkruimte. Een hele andere setting. Geen medisch noodzakelijke handelingen, maar alleen een massage ter ontspanning. Wat vaak wel als bijkomend effect heeft dat klachten minder zullen worden. Maar de insteek is puur en alleen even ontspannen. Verder niets….
Blij ei!
Dus daarom ben ik nu een blij ei. Blij dat ik die training goed heb afgerond en blij dat ik nu ook echt een actief steentje bij kan dragen aan het welzijn van iemand met deze verschrikkelijke diagnose. Dus dat deze foto niet geweldig is en het certificaat in spiegelbeeld niet te lezen is. Ach… dat mag de pret niet drukken. Lekker belangrijk !!!